Oorlog Om Niets

Buiten mijn huis is het oorlog. De twee taxibedrijven in de stad vliegen elkaar geregeld in de haren en deze week zijn de drie supermarkten in de buurt een prijzenoorlog begonnen. U begrijpt; ik zit al dagen veilig op zolder met de lokale nieuwszenders stand-by voor de laatste informatie. Nu zal die hele taxioorlog mij een zorg zijn. Hoewel ik het nut van een taxi in kan zien, heb ik toch zo mijn bedenkingen tegen het slag volk dat de vehikels bestuurt. Men is racist of wegpiraat. Horden taxichauffeurs vervuilen het straatbeeld met hun gelummel bij de standplaatsen, maar als je alle weerzin hebt overwonnen en het toch aandurft in een taxi te stappen, dan mag je je handen dichtknijpen als je ergens een vrije wagen, plus chauffeur, kunt vinden. Bovendien komt het gezegde 'Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke' regelrecht uit de taxiwereld. Daarom hulde voor Juffrouw Netelenbos, die het toch maar mooi aandurft de branche te reorganiseren en hopelijk te ontdoen van het gajes dat zich decennia lang heeft verrijkt aan onnozele toeristen, slecht ter been zijnde ouden van dagen en gehandicapten. Nee, dan die Grootgruttersoorlog. Twee supermarkten verlagen hun prijzen 'spectaculair'. Als ik de woordvoerder van Albert Heijn mag geloven, kan een bezoekje aan de winkel in mijn straat voortaan wel enkele guldens goedkoper worden. 'Ik ben niet onder de indruk,' zegt de bedrijfsleider van de EDAH van twee straten verder op de lokale radio. 'Wij waren al enkele guldens goedkoper.' Toch doet ook de EDAH vrolijk mee met de prijzenslag. Prijzenkoning Dirk van der Broek blijft gewoon de lachende derde, en terecht. Hij is al jaren redelijk goedkoop, of houdt tenminste de schijn op. Minzaam glimlachend staat Dirk Jr. dan ook het verslaggeefstertje van de plaatselijke tv te woord en lacht zich een bult om de zogenaamd bakkeleiende grootgrutters, want daar waar oorlog is, komt heus wel weer eens een keertje vrede. Die grootgruttersvrede wordt razendsnel getekend als wij consumenten weer winkeltrouw worden. Dat is namelijk de oorzaak van de prijzenoorlog. U en ik zijn niet meer winkelvast, maar snellen geeft niet welke supermarkt binnen voor het halfje wit, de kaas, de twee blikjes bier en het pak melk. En dat vinden Albert en Ed niet prettig. Wij moeten altijd bij een vaste grootgrutter onze boodschapjes doen, en het liefst ook op dezelfde tijd. Nog beter: leg een lijst aan van zeven gerechten en koop die jaar in, jaar uit, reken uit hoeveel bier u per week wegslempt, hoeveel sneetjes brood u consumeert en wat u er voor beleg tussengooit. Wijk niet van uw vastgestelde patronen af, zodat u een veilige en willige factor bent voor de computers van Albert en Ed. En tenslotte; staat u in de lange rij voor de kassa te wachten, doe dan nog eens een impulsieve aankoop. De goedbedoelde rotzooi staat ervoor. Veel oorlogen zijn gestart om het klootjesvolk zoet te houden of in slaap te sussen. De prijzenoorlog is er ook zo een. Als we straks weer allemaal winkeltrouw geworden zijn, is het zeker en vast afgelopen met de filantropie van Albert Heijn en Edah. Wilt u echt blijvend goedkoop eten, drinken en gebruik maken van de vochtverdoezelende producten van de grootgrutters, dan weet u nu dus wat u te doen staat. Koop vaker bij een ander.