De FIFA is erg begaan met het lot van de edele voetbalsport. Daarom heeft het clubje wijze mannen rond Meneer Havalange allerlei commissies in het leven geroepen, die op gezette tijden in een luxe hotelletje mogen zeveren over de spelregeltjes. Binnenkort mogen Johan Cruyff en Marco van Basten ook hun zegje doen over de vernieuwing van de voetbalsport. De FIFA heeft een aardige agenda opgesteld voor de voetbaldeskundigen, en naast Hollands voetbaltrots zullen ook Michel Platini en Hansi Muller meedenken over De Terugspeelbal, De Inworp en Het Muurtje. Al deze prachtige onderdelen van het voetjebal zijn een doorn in het oog van commerciele denkers als Havalange en UEFA-voorzitter Lennart Johansson omdat ze commercieel oninteressant zijn; mensen gaan zappen, bier halen of hun vrouw bepotelen, terwijl ze eigenlijk naar de reclameborden behoren te kijken.
Dat men de inworp wil verruilen voor een intrap kan ik nog wel billijken, maar dat men de terugspeelbal wil afschaffen, gaat mij te ver. De huidige situatie rond de terugspeelbal voldoet uitstekend, en leidt zelfs vaak tot hachelijke, dus interessante, situaties in het doelgebied. En dan het muurtje. Welke malloot bedacht heeft dat de muur van de voetbalvelden verbannen dient te worden, verdient eigenlijk een nekschot.
Persoonlijk vind ik de muur en de direkte vrije schop een waar feest. Het begint al vlak na de overtreding. Verwarring bij de verdedigende partij; wie gaat er schieten, hoe stellen we ons op? De keeper staat schreeuwend en wijzend in zijn hok, trachtend zijn verdedigers goed neer te zetten. Maar het gevaar loert alom mee. Bijna altijd is er wel een tegenstander die precies middenin de te vormen muur wil gaan staan. Ruimte overal, maar de doerak wil exact daar gaan staan waar de verdedigende muurbouwers hem absoluut niet kunnen gebruiken.
En dan is er ook nog de afstand. Het liefst zou de keeper zijn muur een centimeter of twee vanaf de plek waar de scheids de bal heeft neergelegd optrekken. Met gevaar voor eigen lijf en leden moet de dienstdoende arbiter dus het hele zaakje naar achteren dirrigeren. In dit geval zijn de pietluttigste referees dan ook de leukste. Zwaaiend en dreigend met kaarten leiden ze de verdedigers naar achteren, en de muur gaat, schuifelend haast, centimeter voor centimeter naar de gewenste plek. Ondertussen staat de schutter met zijn secondanten bij de bal te overleggen. Als ware bouwvakkers onderzoeken ze de probleemstelling, wijzen en overleggen. De clubgenoot in de muur heeft reeds de eerste opdoffer te pakken en plant als wraak zijn elleboog in de ribbenkast van de tegenstander naast hem. De scheids heft het vingertje, maar weet dat dit incident slechts een voorbode is op wat gaat komen, want zodra de keeper is uitgewezen, begint een groter getrek en geduw; de gatloze muur moet geopend worden. Om meer ellende te verkomen, blaast de scheids op zijn fluit; de schutter mag.
Het mooiste moment van het hele ritueel neemt een aanvang. Voor één moment staat de muur te sidderen; een stuk of negen volwassen kerels kijken met een woeste blik naar de bal, hun handen angstvallig voor hun kruis houdend, schouder aan schouder zoals het een echte muur betaamt. Dan vuurt de schutter. Stiekem wacht ik op de speler die het aandurft de Adidas-Tango loeihard in het kruis van de verdediger met het lelijkste hoofd te rammen. Vaak verdenk ik er spelers van dit ook daadwerkelijk te willen, maar zoals we allen weten staan er tussen droom en daad nu eenmaal praktische bewzaren, dus zeilt het schot hoog over of schimpt hooguit de schouder van het buitenste element in de muur. Heel soms schiet de schutter in de muur. Dan wordt het lederen monster wild weggetrapt en blijkt alle heisa een storm in een glas water, die toch goed was voor enkele schitterende voetbalmomenten.
Een enkele grote speler weet het leder zo te raken dat er een doelpunt uit voort komt, en goals uit een direkte vrije trap zijn nooit de lelijkste; weet u nog, Ronald Koeman, Frank de Boer en de Braziliaan Rivelino?
Het is daarom te hopen dat de wijze voetbalmannen mij m'n muur niet afne-men, in dit spelmoment zit alles wat voetbal leuk en spannend maakt. Het doet mij dan ook deugd dat juist Michel Platini over de afschaffing van De Muur mag meedenken, want juist hij, die de bal wel met gemak langs de bevende rij mannen met de handjes voor hun snoepgoed kon plaatsen, moet dit element van het voetbal toch op juiste waarde weten te schatten.